Eda Şişman
Sanırım hepimizin sorunlarından birisi bu. Bize ait olmayan birine emek vermek, konuşmak hatta aşık olmak bile yadırganan bir durum. Hep bir “ama kendinin olsa daha başka” cümlesi ile karşılaşırız. “Daha başka” olan ne?
Evet bir türlü anlayamadığım cümledir bu. Benim olunca yine aynı sevgi içimden çıkmıyor mu? Yine aynı gülümsemeyi atmıyor muyum? Aynı kelimeleri kullanmıyor, aynı şefkatle dokunmuyor muyum?Kaybetme duygum aynı değil mi? Sevmek ya da sahiplenmek nasıl bir şey? Büyüme, evlenme, doğurma görevlerini yerine getirince farklı duygular mı ekleniyor ? Bunun gibi bir sürü soru sorabilirim? Bu konuyu neden açtım diye soracak olursanız çok fazla gözlemlediğimi söyleyebilirim. Uzun uzun açıklamalar yapıp asıl sevgi ve sahiplenme konusunda bildiğiniz şeyleri eskitebilirim. Fakat bu soruları kendinize sorduktan sonra zaten gerek kalmayacaktır.
Bir insana duyduğun sevgi, merhamet ya da bir insanla yaptığın paylaşımlar; hayatında sana getireceği yarar ve zararları ve bunların sen de bıraktığı duygular diğer tüm örneklerle eşdeğerdir. Eğer öyle değilse soruyorum! O halde, seçtiğimiz kardeş (dost), seçtiğimiz aile (yakın gördüğün), seçtiğimiz çocuklar (evlat edindiğin ya da sahiplendiğin) neden daha kıymetlidir?
Devamı gelecek…
EdA ŞişMaN
05.03.2021 İzMiR
